Olmuyor doktor. Hamile kalamıyorum, bir yardım edin dedim :).
Reglinin 3. günü klomene başlattı beni Ramazan Bey (yumurta uyarıcı ilaç). 5 gün kullanıp yumurta kontrolüne gitmem gerekiyordu. Gittiğimde çok moralim bozuldu. Yumurtam gelişmemişti. Bu sefer daha güçlü bir uyarıcı olarak iğne verdi. Benim umutlar yine yeşerdi.
Beş gün boyunca da bu iğneyi yaptım göbeğime. Çok eğleniyordum yaparken, inanılmaz pozitif düşünmeye başladım. Seviyordum iğnemi, çünkü minik bebeğime kavuşmama yardım ediyordu. Ne tatlı bir iğneydi o 🙂
5 günün sonunda kontrole gittiğimde iki yumurta gördük ultrasonda. İlk hedefe ulaşmıştık. Ramazan Bey 3 gün sonrası için çatlatma iğnesi verdi bu sefer. İğneleri seviyordum fakat tatile gidiyorduk iki gün sonra. Neyse hemşireler anlattı ne zaman, nasıl yapacağımı. Ben de aldım iğnemi, sardık buzlara, çıktık yola.
İğnemi de yaptım, tatilimi de.. O müthiş pozitifliğim zaman zaman negatifliğe dönmeye başladı. Ya olmadıysa?. İki hafta beklemem gerekiyordu sonuç için. Bir şekilde geçti günler. Geldik mi 14. güne..
Sabah Batu işe gitti. Ben de sabahın köründe kalktım, heyecanlıyım. Bir yandan testi yapmak istiyorum, bir yandan da tek çizgiyse görmek istemiyorum. Ben süper loto sonuçlarına da bakamam hemen. Bana çıkmadıysa da bari hayaliyle biraz daha mutlu olayım diye :))
Neyse bekleyemedim daha fazla, topladım cesaretimi yaptım çişimi. Bekliyorum başında. Tek çizgi, yok yok iki galiba, bu ne ya çok silik bir çizgi daha mı var orda? Sevimsem mi bilemiyorum ki. Aldım testi koştum cama. Güneşe tutuyorum, var var orda silik bir çizgi var. Hemen fotoğrafını çektim testin 10larca. Yolladım anneme kardeşime batuya. Hayal mi görüyorum, var di mi? dedim. Bir yandan da giyiniyorum hemen koşup kan vereceğim (ne koşuyorsun potansiyel hamile!). Çıktım bir koşu Intermed’e, verdim kanımı. Onu bekle bunu bekle ölücem stresten. Sonuç geldi beta hcg 16.07.
Bu ne şimdi? Hamile miyim, değil miyim? Aradım doktorumu, iki gün sonra tekrarla testi ama bir gebelik var dedi. ‘Sevinebilir miyim?’ dedim ezikçe :). ‘Sevin sevin’ diyince sevindim gerçekten. Ama %100 sevinmem iki gün sonra değer 304’e çıkınca oldu. Hamileyim (yaş 30). Doktoruma tapıyorum, sanki her şey onun sayesinde oldu 🙂 Ama burda hastaya moral vermek, doğru tedaviyi yapmak, doğru zamanlamayı ayarlamak gerçekten çok önemli.
Ve böylelikle hamilelik serüvenim başladı.. Hemen bir sonraki postta okuyabilirsiniz.