Küçücük bir çocuktum ve acayip bebek severdim. 

Birisi kapının önüne bıraksa da bebeğini ben baksam ona diye hayal kurardım! 

Millet duvarIna pop star posteri asarken ben bebek resimleri yapıştırırdım (Mustafa Sandal hariç) 

Sonra yıllar geçti. Benim bebek sevgim geçmedi. Hala nedenini bilemediğim güçlü bir istek..Annelik içgüdüsü mü, soyunu devam ettirme arzusu mu, kendimden bir parça yaratma isteği mi bilemiyorum. Herhalde insan sadece bebek sevsin diye çocuk istemez? Yoksa sadece sevip öpüp oynamak için mi istiyordum?  🙂

Bu istekler cepte dururken 2006 yılında tanıştım Batuyla. Aşık olduk hemen. Onun çocukla falan hiiiç işi yok tabi o zamanlar :). 

Ve 2012 yılında evlendik. Yaş 30’a yaklaşmış. Bende çanlar çalmaya başlamış..

Hemen çocuk istiyorum! Benimle ola ola Batu da yavaştan istemeye başladı ( ya da bana öyle geliyor). 

Fakat benim korkularım var. Reglilerim düzensiz, polikistik over sendromu hastasıyım, ya çocuğum olmazsa?.. Bu korkuyu birçoğunuzun yaşadığını biliyorum ama merak etmeyin, okumaya devam edin valla rahatlayacaksınız.